Pogon Lwow (oficjalna nazwa: Lwowski Klub Sportowy Pogon Lwow) – nieistniejacy juz polski klub pilkarski (pozniej wielosekcyjny sportowy), zalozony we Lwowie wiosna 1904 pod nazwa Klub Gimnastyczno-Sportowy przy IV Gimnazjum we Lwowie przez uczniow IV Gimnazjum, dzialajacy do wybuchu II wojny swiatowej. Od 1907 do 1940 pod nazwa Lwowski Klub Sportowy Pogon Lwow. 
Po Lechii Lwow i Czarnych Lwow trzeci najstarszy zespol pilkarski utworzony przez Polakow na ziemiach polskich. Najlepszy i najbardziej utytuBowany polski klub sportowy okresu miedzywojennego (wielokrotny mistrz kraju w roznych dyscyplinach), ktorego sekcja pilkarska nigdy nie spadla z ekstraklasy. Wspolzalozyciel Zwiazku Polskiej Pilki Noznej (w 1911), a po odzyskaniu niepodleglosci Polskiego Zwiazku Pilki Noznej (w 1919) oraz Ligi Pilki Noznej (w 1926). 
W styczniu 2009 r., klub zostal reaktywowany przez Grzegorza Opalinskiego, polskiego konsula we Lwowie. Klub wynajmuje boisko od miejscowego ukrainskiego zespolu Dynamo, ale planuje sie wybudowac stadion "Orlik" dla polskiej mlodziezy lwowskiej. Mimo wieloletniej przerwy w uczestniczeniu w rozgrywkach polskiej ektraklasy klub zajmuje 27 miejsce w tabeli wszechczasow. 
We wrzesniu 1899 prace na stanowisku nauczyciela gimnastyki we lwowskim IV Gimnazjum podjal Eugeniusz Piasecki, zas juz w grudniu 1899 - probujac przekonac swych podopiecznych do coraz popularniejszej dyscypliny, jaka stawal sie angielski football - utworzyl w tej szkole pierwsze uczniowskie druzyny pilkarskie, ktore wiosna 1900 zaczely miedzy soba rozgrywac pierwsze mecze oraz turnieje. Z czasem wychowankowie Piaseckiego zapragneli rowniez konfrontowac swe umiejetnosci z mlodzieza zrzeszona w innych lwowskich organizacjach i 7 pazdziernika 1900, jako reprezentacja szkoly, podczas tzw. gymkhany - zorganizowanej przez Komitet Sportowy Lwowskiego Klubu Cyklistow i Towarzystwa Kolarzy na nalezacym do niego boisku - zremisowali z gospodarzami 1:1. Funkcjonowanie "luznych" zespolow uczniowskich stalo sie zaczatkiem dla powolania - Wiosna 1904 - regularnego klubu, ktory przyjal nazwe Klub Gimnastyczno-Sportowy przy IV Gimnazjum we Lwowie, zostajac zrzeszonym w ramach Towarzystwa Zabaw Ludu i Mlodziezy (w 1906 przemianowanym na Towarzystwo Zabaw Ruchowych - TZR). Jako barwy obrano kolory czerwony i niebieski. W maju 1907 podjeto decyzje o wyodrebnieniu sie ze struktur TZR i przybraniu nowej nazwy - Lwowski Klub Sportowy Pogon Lwow, co umozliwilo szybszy rozwoj klubu i rozszerzenie dzialalnosci, poprzez tworzenie nowych sekcji. Nazwe zaproponowaB Maksymilian Dudryk, a barwami staly sie kolory czerwony, niebieski i biaBy. Wowczas to glownym sponsorem i czlonkiem Zarzadu zostal Ludwik Kuchar - wlasciciel sieci kin w Galicji (m.in. "Pasazu" we Lwowie i "Wandy" w Krakowie). W latach 1907-1908 opracowano nowoczesny statut klubu, ktory potem stal sie pierwowzorem dla podobnych dokumentow wielu innych polskich klubow sportowych. 1907 przyjmowano, jako rok zalozenia klubu do czasu odzyskania przez Polske niepodleglosci, wiec w 1917 hucznie obchodzono 10 rocznice powstania. Klub przestal istniec wraz z wybuchem II wojny swiatowej, a po jej zakonczeniu wielu bylych czlonkow Pogoni trafilo na Gorny Slask. 21 maja 1945 odtworzono, bazujac czesciowo na dzialaczach i zawodnikach Pogoni, klub Polonie Bytom, nawiazujac do tradycji i barw lwowskiej Pogoni (barwami tez nawiazuje imienniczka ze Szczecina, Piast Gliwice i klub Odra z Opola). 
Budowe stadionu Pogoni kolo Parku Kilinskiego we Lwowie rozpoczeto z inicjatywy glownego sponsora klubu Ludwika Kuchara i uroczyscie oddano do uzytku 1 maja 1913. W inauguracyjnym spotkaniu rywalem gospodarzy byla Cracovia, a podczas owego meczu w barwach Pogoni zadebiutowal Waclaw Kuchar - pozniejsza legenda klubu i calego polskiego sportu. Od momentu powstania do 1938 obiekt zwyczajowo nazywano Stadionem za Rogatka Stryjska. 30 pazdziernika 1938 oficjalnie nadano mu imie Marszalka Polski Edwarda Smiglego-Rydza (Park sportowy imienia Marszalka Polski Edwarda Smiglego-Rydza). 
Przedwojenny adres: ul. Kilinskiego 43, Lwow 
Serdecznie pozdrawiam wszystkich Drohobyczan i zycze dalszych sukcesow.